قیام زامبی‌ها می‌تواند به ما در پیش‌بینی چگونگی گسترش همه‌گیری‌های آینده کمک کند.

همیشه لازم نیست به دنیای واقعی نگاه کنید تا بفهمید طاعون چگونه منتشر می شود. با قیام زامبی ها میتوان به آن پی برد.

دانشمندان فنلاند در حال مدل سازی یک سناریوی تخیلی (امیدوارم حداقل) برای کمک به درک چگونگی انتشار عوامل بیماری زا هستند.

به گفته محققان، این تلاش، که بر تعاملات فردی به جای مدل گسترده جمعیت تمرکز دارد، به آمادگی برای همه‌ گیری‌های آینده کمک می‌کند.

تیمی به رهبری ریاضیدانی به نام Pauliina Ilmonen از دانشگاه آلتو مدل‌هایی از شورش زامبی‌ها را انجام داده‌اند و پارامترها را تغییر می‌دهند تا مشخص کنند طاعون مردگان چگونه در سراسر فنلاند گسترش می‌یابد.

اگرچه نتایج کامل هنوز منتشر نشده است، شبیه‌سازی‌ها در حال حاضر برخی از بینش‌ها را نشان می‌دهند.

برای مثال، پنجره زمانی برای مهار شیوع زامبی بسیار باریک است.

تنها با یک زامبی در هلسینکی، ما باید در عرض هفت ساعت عامل آلوده را از بین ببریم یا برای قرنطینه کردن شهر اقدام کنیم

محققان می گویند پس از آن، غلبه زامبی ها در کل کشور اجتناب ناپذیر است.

ایلمونن می‌گوید:

«نباید آن را شگفت‌انگیز می‌دانستم، اما از اینکه چقدر سریع باید برای زنده نگه داشتن جمعیت خود واکنش نشان دهیم، شگفت‌زده شدم. این باعث شد به مسائل اخلاقی مانند حقوق افراد در مقابل حقوق یک جمعیت فکر کنم.»

استفاده از سناریوهای تخیلی برای درک چگونگی انتشار طاعون ایده کاملا جدیدی نیست.

به عنوان مثال، زامبی‌ها برای مشارکت در مطالعات اپیدمیولوژی و همچنین سایر رشته‌ها مانند ریاضیات استفاده می شوند.

حتی CDC در سال 2011 از زامبی ها برای یک کمپین آمادگی برای همه گیری عمومی استفاده کرد.

اشکالی که در بازی چند نفره World of Warcraft در سال 2005 منتشر شد، معروف به حادثه خون فاسد، همچنین توجه جهانی را از سوی اپیدمیولوژیست ها به دلیل مدل سازی انتشار بیماری همه گیر در دنیای واقعی به خود جلب کرد.

این به قدرت شبیه سازی برای مدل سازی گسترش بیماری های عفونی اشاره کرد.

حتی از بازی ویدئویی شبیه‌سازی Plague Inc. به عنوان ابزاری برای مطالعه همه‌گیری COVID-19 استفاده می شود .

اما طراحی چنین شبیه سازی که به شیوه ای واقع گرایانه کار می کند، به طرز شگفت انگیزی مشکل است.

ریاضیدان لوری ویتاساری از دانشگاه اوپسالا می‌گوید:

“احتمال مناسب برای برنده شدن یک انسان در برخورد با یک زامبی چقدر است؟ مشکل این است که ما در اینجا کور می‌شویم، زیرا داده‌های واقعی در مورد چنین سوالاتی به شدت محدود است.”

ریاضیدان ناتالیا وسلینووا از دانشگاه آلتو می افزاید:

“تعداد زیادی از تعاملات انسان و زامبی که باید شبیه سازی شوند، این مدل را از نظر محاسباتی فشرده می کند.”

راه حل این بود که مدل را ساده کنیم تا بتواند با توان کمتری کار کند و در عین حال نتایج واقعی را ارائه دهد.

اکنون که این تیم نشان داده است که شبیه سازی های آنها کار می کند و میتوان از آن برای مناطق دیگر جهان استفاده کرد.

برای مثال، می‌توان از آن برای مطالعه چگونگی انتشار شایعات یا انتشار اطلاعات نادرست خطرناک استفاده کرد.

مطمئناً به نظر می رسد که زامبی ها منبعی هستند که در اپیدمیولوژی استفاده نشده است. ما علاقه مند خواهیم بود که ببینیم این خط تحقیق به کجا منتهی می شود.

منبع : ساینس