راز حفظ وزن پس از قطع اوزمپیک: ترکیب لیراگلوتید و ورزش

داروهایی که باعث کاهش سریع وزن می‌شوند، مانند اوزمپیک و وگووی، از جمله پرطرفدارترین داروهای موجود در بازار امروز هستند.

با این حال، علیرغم محبوبیت ناگهانی، برخی از محققان نسبت به مزایای بلندمدت اوزمپیک تردید دارند.

مطالعات نشان می‌دهد که پس از قطع تزریق‌های هفتگی سرکوب کننده اشتها، افراد به طور معمول حدود دو سوم وزن از دست رفته دوباره به دست می‌آورند.

این واقعیت اجباری نیست.

یک مطالعه تصادفی کنترل‌شده که توسط متخصصان دانشگاه کپنهاگ در دانمارک انجام شده، راه حلی را یافته است.

محققان می‌گویند زمانی که بیماران تزریق لیراگلوتید را با یک برنامه ورزشی تحت نظارت ترکیب می‌کنند، وزن خود را پس از قطع داروها و ورزش تحت نظارت، به طور قابل‌توجهی بهتر حفظ می‌کنند.

لیراگلوتید با داروی اوزمپیک و وگووی که سماگلوتید نام دارد، متفاوت است.

با این حال، هر دو دارو به شاخه‌ای از داروها به نام آگونیست‌های گیرنده پپتید-۱ (GLP-1) شبیه گلوکاگون تعلق دارند.

این داروها با تقلید از یک هورمون طبیعی در بدن که قند خون را کنترل می‌کند، عمل می‌کنند و در ابتدا برای درمان دیابت طراحی شدند.

امروزه، محققان هنوز در حال بررسی نحوه استفاده از ماهیت سرکوب کننده اشتها این داروها برای کاهش وزن هستند.

سایمون بیرک کیر جنسن، دانشمند زیست پزشکی از دانشگاه کپنهاگ می‌گوید:

“حتی اگر درمان دارویی چاقی موثر باشد، افرادی که مصرف داروها را متوقف می‌کنند، در حفظ اثرات مفید با مشکل مواجه می‌شوند.”

“با این حال، مطالعه ما نشان می‌دهد که افرادی که در طول درمان ورزش می‌کنند، تمایل به افزایش وزن بعد از درمان ندارند.”

آزمایش بالینی در دانمارک اولین مطالعه‌ای است که به طور مستقیم تغییرات وزن بدن را بعد از ورزش فیزیکی، در مقایسه با مداخلات دارویی یا هر دو درمان ترکیبی، مقایسه می‌کند.

این آزمایش شامل 109 فرد بالغ مبتلا به چاقی بود که به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند.

یک گروه یک برنامه کاهش وزن یک ساله را شامل تزریق لیراگلوتید انجام دادند.

گروه دیگر لیراگلوتید و ورزش متوسط ​​تا شدید را که به مدت دو ساعت در هفته تحت نظارت بود، انجام دادند.

گروه سوم فقط تحت ورزش تحت نظارت قرار گرفتند. و گروه آخر هیچ برنامه کاهش وزن خاصی را انجام ندادند.

یک سال پس از پایان آزمایش، محققان با تمام شرکت‌کنندگان تماس گرفتند تا ببینند چگونه وزن خود را به تنهایی مدیریت می‌کنند.

افرادی که لیراگلوتید را مصرف میکردند ، حدود دو سوم از وزن اولیه خود را که از دست دادند، دوباره به دست آوردند.

افرادی که فقط ورزش می کردند، در درازمدت بهتر عمل کردند.

محققان نتیجه می‌گیرند که این یافته‌ها نشان می‌دهد در حالی که لیراگلوتید می‌تواند منجر به کاهش وزن قابل مقایسه با ورزش به تنهایی شود، این دارو به اندازه ورزش به تنهایی در حفظ کاهش وزن موثر نیست.

در واقع، یک سال پس از درمان، افرادی که لیراگلوتید را شروع و متوقف کردند، حدود 6 کیلوگرم (13 پوند) بیشتر از بیمارانی که به مدت یک سال تحت رژیم ورزشی تحت نظارت قرار گرفته بودند، وزن اضافه کردند.

تنها شرکت‌کنندگانی که نتایج بهتری نسبت به گروه فقط ورزش داشتند، کسانی بودند که تحت درمان‌های ترکیبی قرار گرفتند.

تعداد قابل توجهی از بیمارانی که لیراگلوتید را با ورزش تحت نظارت ترکیب کردند، توانستند یک سال پس از قطع درمان، کاهش وزن حداقل 10 درصد از وزن اولیه خود را حفظ کنند.

به طور متوسط، آنها حدود 5 کیلوگرم کمتر از افراد در گروه فقط لیراگلوتید در یک سال پس از درمان وزن داشتند.

محققان می‌گویند این تفاوت نه تنها به دلیل کاهش وزن بیشتر در طول درمان فعال، بلکه به دلیل کاهش افزایش وزن پس از قطع درمان است.

محققان می‌گویند نتایج پایدار احتمالاً به دلیل این است که شرکت‌کنندگان عادت‌های ورزشی سالم را انتخاب می‌کنند و حتی بدون نظارت، آن عادت‌ها را حفظ می‌کنند.

در حالی که داروهای گیرنده GLP-1 می‌توانند باعث کاهش وزن اولیه شوند، اما سبک زندگی شرکت‌کنندگان را تغییر نمی‌دهند و می‌توانند با مجموعه‌ای از عوارض جانبی ناگوار همراه باشند که در واقع می‌توانند ورزش را جذاب‌تر کنند.

سیگن، محقق زیست پزشکی می گوید:

از داده های ما، واضح است که افرادی که رژیم ورزشی را با یا بدون درمان با داروهای چاقی دنبال کردند، کمتر احساس خستگی و انرژی بیشتری داشتند. آنها همچنین سلامت روانی بهتری را تجربه کردند. این به سادگی منجر به بهبود کیفیت زندگی می شود.” سورنسن تورکوف.

این امر در مورد کسانی که فقط تحت درمان پزشکی قرار دارند صدق نمی کند. در واقع، آنها احساس خستگی و انرژی کمتری می کردند.

سورنسن تورکوف می‌افزاید:

«این مطالعه تقریباً مرا وادار می‌کند که در مورد درمان پزشکی بدون افزایش تمرینات بدنی توصیه نکنم، به خصوص اگر نمی‌خواهید تا آخر عمر دارو مصرف کنید».

تحقیقات بیشتری باید روی گروه‌های بزرگ‌تر انجام شود .

با وجود همه تبلیغات پیرامون این داروهای سرکوب کننده اشتها، ورزش نسخه ای است که بعید به نظر می رسد به این زودی جایگزین شود.

برای مطالعه مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.