کودک 13 ساله از سرطان مرگبار مغز درمان شد

هنگامی که لوکاس در سن شش سالگی به نوع نادری از سرطان مغز مبتلا شد، هیچ شکی در پیش آگهی وجود نداشت.

دکتر فرانسوی ژاک گریل وقتی به یاد می آورد که باید به والدین لوکاس بگوید که پسرشان می میرد، احساساتی می شود.

با این حال، هفت سال بعد، لوکاس اکنون 13 ساله است و اثری از تومور باقی نمانده است.

به گفته محققانی که او را درمان کرده اند، این پسر بلژیکی اولین کودک در جهان است که از گلیوما ساقه مغز ، سرطانی وحشیانه ، درمان شد.

گریل، رئیس برنامه تومور مغزی در مرکز سرطان گوستاو روسی در پاریس گفت: “لوکاس همه شانس ها را شکست داد” تا زنده بماند.

این تومور که نام کامل آن گلیوم پونتین درونی (DIPG) است، حدود 300 کودک در ایالات متحده و  100 کودک در فرانسه مبتلا هستند.

پیش از روز جهانی سرطان کودکان در روز پنجشنبه، جامعه پزشکی پیشرفت‌هایی را ستایش کرده است که به این معناست که 85 درصد کودکان اکنون بیش از پنج سال پس از تشخیص سرطان زنده می‌مانند.

اما چشم انداز کودکان مبتلا به تومور DIPG تاسف بار است – بیشتر آنها یک سال پس از تشخیص زنده نمی مانند. یک مطالعه اخیر نشان داد که تنها 10 درصد دو سال بعد زنده بودند.

رادیوتراپی گاهی اوقات می تواند سرعت حرکت سریع تومور مهاجم را کند کند، اما هیچ دارویی برای مقابله با آن موثر نیست .

مورد دیگری مثل او نیست

لوکاس و خانواده‌اش از بلژیک به فرانسه سفر کردند تا بتواند یکی از اولین بیمارانی باشد که به آزمایش BIOMEDE که داروهای جدید بالقوه برای DIPG را آزمایش می‌کند، بپیوندد.

از همان ابتدا، لوکاس به شدت به داروی سرطان اورولیموس که به طور تصادفی مختص او بود ، پاسخ داد.

گریل به خبرگزاری فرانسه گفت : «در طی یک سری اسکن MRI ، شاهد ناپدید شدن کامل تومور بودم.

اما دکتر جرات نکرد رژیم درمانی را متوقف کند – حداقل تا یک سال و نیم پیش، زمانی که لوکاس فاش کرد که به هر حال دیگر داروها را مصرف نمی کند.

گریل گفت: «من هیچ مورد دیگری مانند او در دنیا نمی شناسم.

اینکه دقیقاً چرا لوکاس کاملاً بهبود یافتو چگونه پرونده او می تواند به کودکان دیگری مانند او در آینده کمک کند، باید مشخص شود.

هفت کودک دیگر در این آزمایش سال ها پس از تشخیص زنده ماندند، اما تنها تومور لوکاس به طور کامل ناپدید شد.

گریل گفت که دلیل اینکه این کودکان به داروها پاسخ می دهند، در حالی که دیگران پاسخ نمی دهند، احتمالاً به دلیل “ویژگی های بیولوژیکی” تومورهای فردی آنها بود.

وی افزود: “تومور لوکاس دارای یک جهش بسیار نادر بود که به اعتقاد ما سلول های آن را به دارو بسیار حساس تر کرد.”

در حال تولید مثل لوکاس

محققان در حال مطالعه ناهنجاری های ژنتیکی تومورهای بیماران و همچنین ایجاد ” ارگانوئیدهای ” تومور هستند که توده هایی از سلول های تولید شده در آزمایشگاه هستند.

ماری آن دبیلی، محققی که بر کار آزمایشگاه نظارت می کند، گفت: «مورد لوکاس امید واقعی را ارائه می دهد.

او به خبرگزاری فرانسه گفت:

ما سعی خواهیم کرد تفاوت‌هایی را که در سلول‌های او شناسایی کرده‌ایم در شرایط آزمایشگاهی بازتولید کنیم.

تیم می‌خواهد تفاوت‌های ژنتیکی او را در ارگانوئیدها بازتولید کند تا ببیند آیا می‌توان تومور را به همان اندازه که در لوکاس بود از بین برد.

دبیلی گفت:

اگر این کار موثر باشد، «گام بعدی یافتن دارویی خواهد بود که تأثیری مشابه این تغییرات سلولی روی سلول‌های تومور داشته باشد.

در حالی که محققان در مورد این سرنخ جدید هیجان زده هستند، آنها هشدار دادند ،تا درمان احتمالی هنوز فاصله زیادی دارد.

گریل گفت:

به طور متوسط ​​10 تا 15 سال طول می کشد تا اولین سرنخ به یک دارو تبدیل شود – این یک فرآیند طولانی و طولانی است.

دیوید زیگلر، انکولوژیست اطفال در بیمارستان کودکان سیدنی در استرالیا، گفت که چشم انداز DIPG در دهه گذشته به طرز چشمگیری تغییر کرده است.

زیگلر به خبرگزاری فرانسه گفت:

پیشرفت‌ها در آزمایشگاه، افزایش بودجه و آزمایش‌هایی مانند BIOMEDE به من متقاعد می‌شود که به زودی متوجه خواهیم شد که می‌توانیم برخی از بیماران را درمان کنیم.

برای مشاهده مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.